Μπήκε ο Φεβρουάριος που, εμένα προσωπικώς, δεν μου είναι καθόλου αγαπητός ως μήνας. Κάτι οι ιώσεις που βρίσκονται πάντα σε έξαρση τέτοια εποχή, κάτι ο μουντός καιρός, κάτι τα οικονομικά μου που πάντα μετά τις γιορτές είναι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης (ειδικά φέτος υποθέτω πως με καταλαβαίνετε, σωρηδόν έρχονται τα ραβασάκια για κάθε είδους οφειλές!), κάτι που δεν υπάρχει ούτε μία αργία στον ορίζοντα, ε, δεν θέλει και πολύ να τον κακοχαρακτηρίσω. Μου έτυχαν και διάφορα τραγελαφικά τις τελευταίες ημέρες με αποκορύφωμα την ημέρα που αφού ξύπνησα με το χέρι άχρηστο (σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα συν πολλά άλλα σύνδρομα λόγω πολυετούς ενασχόλησης με το πιάνο και πλέον τα...οικιακά) και την ώρα που επέστρεφα σπίτι έχοντας το μηχανάκι φορτωμένο με πολλές σακούλες από το σούπερ-μάρκετ, το όχημά μου μας άφησε χρόνους. Βρε καλό μου, βρε χρυσό μου, τίποτα! Σας περιγράφω τη σκηνή: η υποφαινόμενη φορτωμένη με σακούλες δίπλα στο ακινητοποιημένο σκουτεράκι να περιμένει το γερανό εν μέσω ζαρζαβατικών και γαλακτοκομικών προϊόντων! Και αφού ήρθε ο γερανός και πήρε το σαραβαλάκι, εγώ απέμεινα να κουβαλάω όλες αυτές τις σακούλες με το -βλαμμένο- χέρι μου, μέχρι το σπιτάκι μου που φάνταζε στα ματια μου σαν ιερό καταφύγιο. Μπαίνοντας όμως στο σπίτι διαπίστωσα με φρίκη τα ακόλουθα: α) το μπάνιο ήταν ημιπλημμυρισμένο από ξαφνική διαρροή του θερμοσίφωνα, β) ότι είχε έρθει ο λογαριασμός της ΔΕΗ (συν το χαράτσι, που, για να πεταχτώ σε άλλο θέμα, αν δείτε πόσο χαράτσι μου έρχεται θα νομίζετε ότι μένω στη βίλλα του Γιάγκου Δράκου τουλάχιστον) και γ) ότι ένα γιαούρτι που κουβαλούσα στις προαναφερθείσες σακούλες είχε ανοίξει με αποτέλεσμα όλα τα υπόλοιπα ψώνια να πασαλειφτούν με γιαούρτι φράουλα. Πόσα πια να αντέξει ο άνθρωπος!
Και λίγα μαγειρικά τώρα, αφού γκρίνιαξα για τα καλά. Μία τηλεοπτική συνταγή που είδα την Κυριακή και παρασκεύασα άμεσα είναι τα πιταράκια Ικαριώτικα. Η μόνη διαφορά από την αρχική συνταγή ήταν η ζύμη και αυτό επειδή δεν διέθετα αρκετό χρόνο. Χρησιμοποίησα λοιπόν ζύμη κουρού εμπορίου που πάντα έχω στην κατάψυξη. Πάντως και με αυτή την αλλαγή τα πιταράκια ήταν πεντανόστιμα, η γέμισή τους με κολοκύθα, κρεμμύδια, καθώς και αρκετά μυρωδικά, είναι κυρολεκτικά...μπουκιά και συγχώριο! Τα συνιστώ ανεπιφύλακτα!
Amelie καλημέρα! Να λες πάλι καλά που ο Φλεβάρης έχει μόνο 28 μέρες!! Όντως είναι βαρετός μήνας και φέτος είναι ακόμα πιο βαρετός χωρίς ούτε μία αργία!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαραδόξως τέτοιες μέρες που οι μπελάδες κι οι αναποδιές πέφτουν σαν χαλάζι, αυξάνονται κι οι αντοχές μας! Και το άλλο παράδοξο είναι ότι τις διαισθάνεσαι τέτοιες μέρες, ξυπνάς και ξέρεις ότι σήμερα ΌΛΑ θα πάνε στραβά!
Η Κόχυλα έχει ειδικότητα στα Ικαριώτικα πιάτα , ένεκα καταγωγής - η τυχερή!!
Τέτοια "έργα" πόσες και πόσες φορές με τις πρωταγωνίστριες ν' αλλάζουν!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντε Αμαλία μου, κάνε δύναμη.
Άγαντα που έλεγαν και οι παλαιότεροι, και ο πατέρας μου το είχε σχεδόν πάντα σαν έκφραση στο στόμα του, και λίγα δεν είχε περάσει :-)))
Έχω κολοκύθα έτοιμη τριμμένη στο ψυγείο για το απόγευμα να με καρτερά. Να είναι καλά ο πεθερός που την έτριψε... Αλλά με βλέπω για έκδοση μεγάλης πίτας και όχι πιτάκια.
Το καρπιαίο το έχω χειρουργήσει πριν χρόνια επαγγελματικό έπαθλο ήταν, το θερμοσίφωνο το έχω βρει να στέλνει το νερό του στο από κάτω διαμέρισμα,
ΑπάντησηΔιαγραφήσκουτεράκι εγώ δεν έχω αλλά καταλαβαίνω. Από το πρωί τακτοποιώ λογαριασμούς κι αποδείξεις λες να πάω κι εγώ για πιτάκια.
Αύριο παρεμπιπτόντως θα φτιάξω με κολοκύθα και γλυκά και αρμυρά εδέσματα.
Καλό απόγευμα.
Ω βρε Αμαλία... αυτό θα πει αν έχεις τύχη διάβαινε... Μήπως να κάνεις έναν αγιασμό βρε παιδί μου; Σε καταλαβαίνω πάντως, είναι από εκείνες τις φάσεις που απλά περιμένεις τι άλλο θα πάει στραβά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα πιταράκια ωραία, χορτοφαγικά και αρωματικά!
Πολλά φιλιά και περαστικά!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩχούουουου, Αμαλίτσα, τι έπαθες κι εσύ η κακομοίρα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεραστικά για το χέρι και για το σκουτεράκι (τα βασικότερα. Ο θερμοσίφωνας διορθώνεται και τα χαράτσια ... ... ... τι να πεις ;;; Μένουν δυστυχώς).
Αμαλίτσα, βάλε και καμιά συνταγή διαίτης, πουλάκι μου, γιατί με τούτα και μ' εκείνα που ανεβάζεις με βάζεις σε πειρασμό και δεν κάνει !!!
Φιλούδια !
Crispy δίκιο έχεις, ευτυχώς ο μήνας είναι λίγο λειψός, πάλι καλά! Και ναι, συμφωνώ, περισσότερες οι αναποδιες´, περισσότερες και οι αντοχές, τώρα αυτό είναι καλό ή κακό?
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε Πηνελόπη τι να σου πούμε κι εμείς οι αδαείς περί κολοκύθας? Εσύ είσαι ειδική, expert, στο θέμα! Τόσες παραλλαγές έχεις κάνει και, είμαι βέβαιη, θα έχεις και πολλές ακόμα κατά νου. Καλά έλεγε ο πατέρας σου, αγάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή μου αυτό με τα χέρια είναι πονεμένο θέμα, γυναικεία υπόθεση περισσότερο λόγω...καλοπέρασης! Εμένα ήταν μάλλον λόγω μωρού τότε που ξεκίνησε, μετά βοήθησε και η δουλειά, ήρθε και απόγινε! Καλά κολοκυθομαγειρέματα αύριο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕρμιονάκι λες να βοηθήσει ο αγιασμός? Παρεμπιπτόντως το σκουτεράκι...αναπαύεται ακόμα στο συνεργείο και μου έχει δέσει τα χέρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελικούλα, ευχαριστώ, προς το παρόν το χέρι πηγαίνει καλύτερα, το σκουτεράκι όμως νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση! Για να δούμε! Δίαιτα ε? Αχ και βαχ, τι μου θίγεις αυτό το πονεμένο θέμα! Πώς τα καταφέρνω βρε Αγγελική και παχαίνω ενώ είμαι σε δίαιτα, μόνο εγώ το ξέρω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαλία μου, καλησπέρα. Την είδα κι εγώ τη συνταγή την Κυριακή αλλά μάλλον θα την αφήσω για πιο καλοκαιρινές μέρες. Περαστικά στο χέρι και υπομονή για τα υπόλοιπα, να ξέρεις πως κι εμείς λίγο πολύ περνάμε τα ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τραγελαφικό είναι πως στην εγγραφή σου αν κάνεις κλικ στη λέξη λογαριασμός της ΔΕΗ, εμφανίζεται παραθυράκι που λέει πως κέρδισες... παίζουν με τον πόνο μας στο γοογλε;;;;;;
Αμαλία μου το ξέρω, όλος ο κόσμος στο ίδιο καζάνι βράζει, όλοι είμαστε σαν υπνωτισμένοι με τόσα που συμβαίνουν καθημερινά! Αυτό με τη ΔΕΗ δεν το ήξερα αλκά είναι ακόμα ένας κρίκος στην αλυσσίδα των παραλογισμών!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαλία το καρπιαίο εκδηλώνεται πιο έντονα στην εγκυμοσύνη κι εγώ τότε είχα τις πρώτες έντονες εκδηλώσεις του μετά έφυγαν τα έντονα αλλά όπως είπες κι εσύ η ταλαιπωρία το επαναφέρει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι βέβαια επαγγελματική "νόσος" σε συγκεκριμένα επαγγέλματα.
Μην το αφήσεις όμως για πολύ θα πρέπει να το χειρουργήσεις.
Καλημέρα
Καλημέρα Ξανθή! Έτσι όπως τα λες ακριβώς! Αλλά εμένα οι γιατροί που έχω συμβουλευτεί δεν μου έχουν πει ακόμα για επέμβαση, ίσως δεν είναι τόσο προχωρημένο? Δεν ξέρω! Εγώ βέβαια έχω και άλλα στο χέρι, επικονδυλίτιδα στον αγκώνα και περιαρθρίτιδα στον ώμο, οπότε μάλλον θα πρέπει να το αποσύρω και να βάλω βιονικό???
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολος ο Φλεβάρης απ' ό,τι καταλαβαίνω... Νομίζω όμως ότι με μερικά πιταράκια πάνε κάτω τα φαρμάκια... ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!