ΡΥΘΜΙΚΗ ΓΥΜΝΑΣΤΙΚΗ

Το περασμένο Σάββατο η Νατάσα πήρε μέρος στους πρώτους της αγώνες ρυθμικής.
Με τον αθλητισμό πέρασε μία...ταραγμένη σχέση μέχρι να καταλήξει στο άθλημα που της αρέσει. Δράττομαι λοιπόν της ευκαιρίας να σας εξιστορήσω τις αθλητικές μας περιπλανήσεις, μήπως και σας γλιτώσω από παρόμοιες περιπέτειες!

Αρχικά ξεκινήσαμε με το κολύμπι, γράφτηκε η Νατάσα στο κολυμβητήριο όταν ήταν 6 χρονών και αμέσως έγινε φανερό ότι η πισίνα ΔΕΝ ήταν ο φυσικός της χώρος! Γκρίνια και μουρμούρα επικρατούσε κάθε φορά που ερχόταν η ώρα να ετοιμαστεί για το κολυμβητήριο. Στο τέλος της χρονιάς οι προπονητές οργάνωσαν μία μορφή αγώνων (ανάμεσα στα παιδιά που συμμετείχαν στο μάθημα) για να δούμε κι εμείς την πρόοδο των παιδιών μας. Όπως ήταν αναμενόμενο...δεν διαπρέψαμε! Όλα τα παιδάκια πάλευαν και κολυμπούσαν με μανία για να νικήσουν, ενώ η Νατάσα είχε ξαπλώσει αναπαυτικά στο νερό και ατένιζε μακάρια την οροφή του κολυμβητηρίου. Παραταύτα εγώ, επειδή ήθελα να έχω το κεφαλάκι μου ήσυχο στην παραλία, επέμεινα να συνεχίσει στο κολυμβητήριο και την επόμενη χρονιά για να μάθει τουλάχιστον καλό κολύμπι. Πάλι γκρίνια, πάλι μουρμούρα, πάλι πλατσούρισμα στους αγώνες, το σκηνικό ίδιο και απαράλλαχτο.
Στα 8 της δεν ετίθετο φυσικά θέμα να συνεχίσει το κολυμβητήριο, είχαμε εξαντλήσει τα όρια και τα δικά της και τα δικά μου... 

Εδώ να τονίσω ότι εγώ, επειδή ουδέποτε ανέπτυξα καλή σχέση με τον αθλητισμό και το φέρω βαρέως, ήθελα το παιδί μου να βρει κάποια αθλητική δραστηριότητα που να την απολαμβάνει και που θα το βοηθήσει να διατηρήσει ένα υγιές σώμα και μία αίσθηση πειθαρχίας.
Αφού λοιπόν ξεμπερδέψαμε κακήν-κακώς με το κολυμβητήριο, ψάξαμε κάποιο άλλο άθλημα για να συνεχίσουμε.
Στην περιοχή μας δραστηριοποιούνται αρκετοί αθλητικοί σύλλογοι, ένας από αυτούς έχει πολύ καλό όνομα στο βόλεϋ, ε, είπα κι εγώ να στραφούμε εκεί. Πήγαμε, είδα ένα σωρό ένθερμα κοριτσάκια στην ηλικία της Νατάσας, ενθουσιάστηκα (εγώ, όχι η Νατάσα, το τονίζω αυτό!) και ξεκίνησε το βόλεϋ.
Τι να σας εξιστορώ, χειρότερη πανωλεθρία αποτέλεσε η δεύτερη αυτή αθλητική απόπειρα! Η γκρίνια περισσότερη και η απόδοση...πιο χάλια από όσο θεωρούσα ποτέ δυνατόν! Ξέρετε πως οι μαμάδες βλέπουν τα παιδιά τους καλύτερα από όσο είναι στην πραγματικότητα και τείνουν να τα εξιδανικεύουν? Ε, εγώ όταν είδα το παιδί μου να παίζει βόλεϋ συνειδητοποίησα με συντριβή ότι δεν πρέπει να υπάρχει παιδάκι που να παίζει χειρότερα από τη Νατάσα! Πέρασαν κάποιοι μήνες, βελτίωση δεν υπήρχε, αποφάσισα να δοκιμάσω κάτι διαφορετικό.
Κατόπιν σύσκεψης με το παιδί μου, εξέφρασε αρχικά την επιθυμία να ασχοληθεί με την ξιφασκία διότι κατά την άποψή της αυτό το άθλημα ταιριάζει στο στυλ της!!! Μην ρωτάτε τι σημαίνει αυτό, ποτέ δεν κατάλαβα ποιο είναι αυτό το στυλ που σε ωθεί να ασχοληθείς με το ξίφος! Έκανα έρευνα και για τη ξιφασκία, πρώτη φορά -σκέφτηκα- που εξέφρασε μόνη της επιθυμία για κάποια αθλητική δραστηριότητα, ας μην την αποθαρρύνω.  Τελικά αποθαρρύνθηκα εγώ, πολλές οι ώρες προπόνησης στην ξιφασκία πολλά και τα έξοδα, ξεφούσκωσε αυτή η ιδέα.

Και τελικά, έπεσε στο τραπέζι η πρόταση για ρυθμική γυμναστική. Πήγαμε σε ένα σύλλογο κοντά στο σπίτι μας, έκανε δυο δοκιμαστικά μαθήματα και επιτέλους, έρωτας κεραυνοβόλος!!! Διότι η Νατάσα λατρεύει το μπαλέτο (κάνει εδώ και χρόνια μαθήματα στο σχολείο), γεγονός που ήρθε κι έδεσε με τις ασκήσεις εδάφους που αγαπάνε τα κορίτσια, ρόδες, κατακόρυφα κλπ. Ο ιδανικός συνδυασμός!

Από τότε πέρασε ακριβώς ένας χρόνος και πριν μερικές μέρες πήρε μέρος στους πρώτους της αγώνες. Ο χώρος γέμισε όμορφα κοριτσάκια, χτενισμένα και βαμμένα κάπως υπερβολικά (αυτές ήταν οι οδηγίες που είχαμε) γεμάτα χάρη και ενθουσιασμό. Αντίθετα με ό,τι πίστευα, τα περισσότερα ήταν πολύ ψύχραιμα και εκτέλεσαν το πρόγραμμά τους (ατομικό) με συνέπεια. Δεν τα έχασαν μπροστά σε τόσο κόσμο και το ευχαριστήθηκαν πολύ. Το κοριτσάκι μου πήρε χρυσό μετάλλιο και όλο το επόμενο σαββατοκύριακο καμάρωνε και χοροπηδούσε εδώ κι εκεί σαν ελατήριο. 

Αν τα κοριτσάκια σας απολαμβάνουν δραστηριότητες όπως το μπαλέτο και ο χορός, νομίζω πως θα ενθουσιαστούν εξίσου και με τη ρυθμική γυμναστική επειδή συνδυάζει τις ασκήσεις γυμναστικής με το χορό. 

Σας παραθέτω και μερικές φωτογραφίες ως φωτογραφικό ρεπορτάζ:

Κατά τη διάρκεια της προθέρμανσης πριν τους αγώνες

Εξοικείωση με το χώρο του αγώνα

Η αρχική παρέλαση των αθλητριών

Η πόζα με το μετάλλιο

Η κόμμωση και το απαραίτητο μακιγιάζ. Μπορεί να σας φαίνεται απλή διαδικασία αλλά εμένα μου πήρε 40 λεπτά για να ολοκληρώσω την εμφάνιση. Ούτε για νύφη να την ετοίμαζα!!!