ΒΙΒΛΙΟ - Ο ΧΟΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ

Τα βιβλία που αγοράζω στη Νατάσα συνήθως τα διαβάζω πρώτα εγώ. 

'Εχω ανακαλύψει έτσι πολλούς νέους κόσμους που (παρότι βιβλιοφάγος από μικρή) τους αγνοούσα. Με την τωρινή μου ματιά έχω εκτιμήσει παραπάνω κάποια βιβλία που ναι μεν τα είχα διαβάσει μικρή αλλά τότε βιαζόμουνα να ανακαλύψω την πλοκή τους και προσπερνούσα βιαστικά ίσως κάποια λογοτεχνικά τους στοιχεία. 

Μπορώ να εκμυστηρευτώ ότι υπερβάλλω καμιά φορά στη συχνότητα  αγοράς νεων βιβλίων για τη Νατάσα επειδή πρωτίστως φάνηκαν σε μένα ενδιαφέροντα και ελκυστικά. Ευτυχώς που διαβάζει κι εκείνη πολύ και γρήγορα και δικαιολογώ εντέχνως την...απληστία μου!

Πολλά τα βιβλία (παιδικά και πλέον εφηβικά) που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια. Κάποια είναι πιο κλασσικά και κάποια πιο σύγχρονα. Για κάποια από αυτά ήξερα ότι διέθεταν αξιόλογες ιδιότητες, ενώ για άλλα το αγνοούσα - κακώς. 
Στην τελευταία κατηγορία ας πούμε, ανήκουν τα βιβλία του Χάρρυ Πόττερ που για χρόνια τα αντιμετώπιζα (χωρίς να τα έχω διαβάσει) με λίγο "σνομπ" διάθεση ως μία απλή μόδα της εποχής. Από τότε που τα διάβασα (όλα στη σειρά και νυχθημερόν επί συνεχόμενες εβδομάδες!) τα έχω σε περίοπτη θέση στην καρδιά μου! 
Ένα βιβλίο που ολοκλήρωσα χθες, που διάβασα σχεδόν απνευστί και που συνιστώ ένθερμα σε νέους έφηβους είναι το βιβλίο "Ο χορός της ζωής" της Ζωρζ Σαρρη. Μου άρεσε πάρα πολύ (ίσως βέβαια σε αυτό συνετέλεσε κατά πολύ και το κάδρο του βιβλίου που διαδραματίζεται στο πάντα αγαπημένο Παρίσι!). 
Πέρα όμως από την ενδιαφέρουσα πλοκή, τα ιστορικά στοιχεία, τους ενδιαφέροντες χαρακτήρες και τα λογοτεχνικά οφέλη, αυτό το βιβλίο προσφέρει και σημαντικό δίδαγμα, που είναι επίκαιρο ειδικά στη δύσκολη (αλλά και συγχρόνως γεμάτη με τηχνητες "ευκολίες") σημερινή πραγματικότητα που βιώνουν οι νέοι έφηβοι.
Η υπόθεση (που παρουσιάζει  στα παιδιά, συν τοις άλλοις, και μία ταραγμένη ιστορικά περίοδο της χώρας μας, αυτή της Κατοχής και του Εμφυλίου) έχει ως εξής
  1.  
  2. Η Χριστίνα Κανέλη είναι μία εικοσάχρονη ηθοποιός που φεύγει από την Ελλάδα την περίοδο του εμφυλίου και πηγαίνει στο Παρίσι, κυνηγημένη για τις πολιτικές της πεποιθήσεις. Η Χριστίνα φτάνει στο Παρίσι με μόνη συντροφιά τις βαλίτσες της και τα γράμματα της Τόνιας, της αδερφής της. Φοβισμένη, απογοητευμένη και λυπημένη, από την πρώτη μέρα που φτάνει στο Παρίσι νοσταλγεί την πατρίδα της, τους φίλους της και το θέατρο. Ευτυχώς στο Παρίσι την περιμένουν κάποιοι φίλοι από την Ελλάδα που τη βοηθούν. Η πρώτη της εργασία στη Γαλλία είναι σε ένα εργοστάσιο παντοφλών, όπου χωρίς δεύτερη σκέψη ξεκινάει να εργάζεται, αφού ανησυχεί για την επιβίωσή της. Το μυαλό της βέβαια πάντα είναι στο θέατρο, τη μεγάλη της αγάπη.
  3. Παρόλη της την ανησυχία για την καθημερινή της επιβίωση, η Χριστίνα καταφέρνει να δημιουργεί φιλίες και να κερδίζει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων γύρω της. Η Χριστίνα, όπως κάθε μετανάστρια, αντιμετωπίζεται από τον κόσμο γύρω της με οίκτο ή με κάποια περιφρόνηση. Παρόλα αυτά, όσοι τη γνωρίζουν απολαμβάνουν την παρέα της και την εμπιστεύονται εύκολα και γρήγορα. Αγωνίζεται σκληρά και εργάζεται όπου βρει για να αντιμετωπίσει τις καθημερινές δυσκολίες. Αργότερα, βρίσκει δουλειά σε ένα θέατρο και οι παραστάσεις της γίνονται ανάρπαστες, αφού είναι καταπληκτική ηθοποιός. Και μέσα σε όλα αυτά ερωτεύεται, βιώνει σοβαρά οικογενειακά προβλήματα, αλλά παραμένει δυνατή και συνεχίζει να χαμογελά. Είναι δυναμικός χαρακτήρας, αυθόρμητη, ζωντανή και αγωνίζεται καθημερινά, για να επιβιώσει στην Πόλη του Φωτός. 
Το θετικό μήνυμα που περνάει αυτό το βιβλίο στα νέα παιδιά είναι ότι ακόμα και όταν όλος ο κόσμος είναι εναντίον μας, όταν οι δυσκολίες δείχνουν αξεπέραστες, ακόμα και τότε δεν πρέπει να σταματάμε να πιστεύουμε στα όνειρά μας και να αγωνιζόμαστε γι αυτά. 
Αν δείξουμε εμπιστοσύνη και σεβασμό στους ανθρώπους γύρω μας και αν προσπαθήσουμε κι εμείς, στο τέλος θα πετύχουμε αυτό που θέλουμε. 
Ο δρόμος δεν είναι εύκολος, δεν ανοίγει μαγικά μπροστά μας, συναντάμε δυσκολίες και αναποδιές αλλά στο τέλος η συνέπεια στο στόχο και η θετική διάθεση αποδίδουν καρπούς. 
Το βιβλίο, λόγω της πρωταγωνίστριας, της Χριστίνας, απευθύνεται περισσότερο σε κορίτσια...κάθε ηλικίας!

2 σχόλια:

  1. Γιατί τα κορίτσια διαβάζουν πιο πολύ;
    Η δική μου "στεναχώρια" είναι ότι με το ζόρι καταφέρνει να βγάλει ένα-δυο λογοτεχνικά βιβλία κάθε καλοκαίρι το δικό μου παλικάρι, βρε Αμαλία. Πολύ χάρηκα που διάβασα πως η Νατάσα σου έχει αγάπη για το διάβασμα.
    Όσο για το βιβλίο που προτείνεις σίγουρα είναι για κορίτσια όλων των ηλικιών!
    Χαιρετισμούς πολλούς και στις δύο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το "παράπονό" σου το έχω ακούσει από πολλές φίλες που έχουν αγόρια. Πιστεύω ότι επειδή τα αγόρια έχουν περισσότερη ενέργεια και ζωηράδα επιζητούν δραστηριότητες στις οποίες μπορούν να εκτονωθούν, που έχουν μεγαλύτερη σωματική παρά πνευματική συμμετοχή. Ίσως υποσυνείδητα να επηρεάζονται και από τα κοινωνικά παραδείγματα που θέλουν τους άντρες να ασχολούνται με το ποδόσφαιρό, το μπάσκετ και γενικότερα τα αθλήματα. Πάντως και τα δύο λογοτεχνικά βιβλία που καταφέρνετε να βγάλετε, μεγάλο όφελος είναι, σπέρνεις σιγα-σιγά το σπόρο και περιμένεις στο μέλλον να αναπτυχθεί!

      Διαγραφή