ΥΔΡΑ

Ένα από τα μέρη που έχω συνδυάσει με τα φοιτητικά μου χρόνια είναι η Ύδρα. Κοντινό νησί, με συχνή ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά, αποτελούσε δημοφιλή προορισμό για την παρέα μας. Η αδερφή μου δε, είχε αναπτύξει τέτοια εξάρτηση με το νησί που επί σειρά ετών, οταν της έλεγα να πάμε διακοπές θεωρούσε αυτομάτως ότι θα πηγαίναμε στην Ύδρα, δεν υπήρχε άλλος προορισμός στο μυαλό της. Ευτυχώς κάποια στιγμή ανακαλύψαμε τη Σίφνο και καταφέραμε να ...ξεκολλήσουμε λίγο από τα υδραίϊκα βράχια!

Πηγαίναμε λοιπόν για τριήμερα, για σαββατοκύριακά ή ακόμα και για μονοήμερη εκδρομή αφού τότε δεν λογαριάζαμε την ταλαιπωρία και την κούραση όπως τώρα, ίσα-ίσα που τα επιζητούσαμε κιόλας! Παίρναμε πρωί-πρωί το πλοίο (συμβατικό, όχι όπως τα...μοντέρνα τα σημερινά), ζαλωνόμασταν τα σακίδια με τα χρειαζούμενα (βλ. walkman, πετσέτες, μαγιό και ουχί αντιηλιακό -είπαμε, άλλες εποχές!) και μετά από 3-4 ώρες φτάναμε περιχαρείς στο λιμάνι της Ύδρας. Που, όσες φορές και να πας, παραμένει εντυπωσιακό και πανέμορφο. 

Είχα να πάω χρόνια στην Ύδρα, πάρα πολλά χρόνια για την ακρίβεια. Και βρέθηκα την προηγούμενη Κυριακή στα στενά της δρομάκια, με πάρα πολύ καλή παρέα και διάθεση και το ξαναθυμήθηκα από την αρχή το πανέμορφο αυτό νησί! 

Επειδή απουσιάζουν τα τροχοφόρα επικρατεί πάντα μία χαρούμενη ηρεμία, ο κόσμος περιδιαβαίνει νωχελικά χαζεύοντας τη θάλασσα και τα όμορφα αρχοντικά, η πλούσια ναυτική ιστορία είναι παρούσα παντού στο νησί, οι καφετέριες είναι γεμάτες και ζωντανεύουν το σκηνικό, τα πλοία και οι βάρκες μπαινοβγαίνουν στο λιμάνι και γενικά το σκηνικό συνηγορεί στην αποφόρτιση από την πιεστική μας καθημερινότητα. Συνιστώ ανεπιφύλακτα αν έχετε την δυνατότητα να πραγματοποιήσετε μία εκδρομούλα στην Ύδρα, θα επιστρέψετε λίγο πιο ευδιάθετοι από όσο φύγατε, αυτό είναι σίγουρο!