ΦΑΝΟΥΡΟΠΙΤΑ

Η νηστεία της Σαρακοστής είναι μία καλή ευκαιρία για να βγάλω από το ντουλάπι όλες τις νηστίσιμες συνταγές γλυκών που ξέρω, όχι επειδή νηστεύω εγώ (καλώς ή κακώς δεν μπορώ να στερηθώ τα γαλακτοκομικά) αλλά για να είμαι συνεπής στο πνεύμα των ημερών!
Μου αρέσουν τα νηστίσιμα γλυκά, τα θεωρώ πιο υγιεινά, ελαφριά και αρωματικά, με αγαπημένες κυρίαρχες μυρωδιές την κανέλλα, το γαρύφαλλο και το πορτοκάλι. Όπως κάθε χρόνο λοιπόν τέτοια εποχή, έφτιαξα τα κανελλένια κουλουράκια μου, έφτιαξα νηστίσιμο κέικ σοκολάτας, έφτιαξα χαλβά, ε, ήρθε και η ώρα της φανουρόπιτας! H φανουρόπιτα, όπως εύκολα καταδεικνύει το όνομά της, είναι η πίτα που είναι αφιερώνεται στον  Άγιο Φανούριο. Στο σπίτι μας η μαμά μου την έφτιαχνε συχνά γιατί, παρόλο που το θρησκευτικό της αίσθημα δεν είναι ιδιαίτερα ισχυρό, έχει μία ακλόνητη πίστη στις ικανότητες του εν λόγω αγίου! Δεν προλάβαινε να χαθεί κάτι στο σπίτι και η μαμά έταζε αμέσως φανουρόπιτα για να...φανερωθεί το χαμένο αντικείμενο! Μάλλον της άρεσε πολύ αυτό το μυρωδάτο γλυκό και έψαχνε αφορμή για να το γευτεί απενοχοποιημένα! Μεγάλωσα λοιπόν έχοντας πολύ οικεία τη γεύση αυτή και με τη σειρά μου την ετοιμάζω συχνά χωρίς αφορμή όμως!

Στο διαδίκτυο διάβασα τα ακόλουθα για την παράδοση της φανουρόπιτας:

"Για την ζωή του Αγίου Φανουρίου, τον οποίο τιμάμε με αυτή τη νηστίσιμη πίτα, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες μαρτυρίες. Κατά την παράδοση, η πίτα φτιάχνεται για να σωθεί η μητέρα του αγίου, η οποία ήταν μία σκληρή, αμαρτωλή γυναίκα. Ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης γράφει με αυτή την αφορμή ότι όποιος επικαλείται τον Άγιο Φανούριο πρέπει πάντα να λέει «Θεός σχωρέσ' τη μητέρα του Αγίου Φανουρίου. Θεός σχωρέσ' την».Έτσι, στις 27 Αυγούστου που τιμάται ο Άγιος Φανούριος, συνηθίζεται οι νοικοκυρές να φτιάχνουν φανουρόπιτες, τις οποίες μοιράζουν στη γειτονιά αφού ευλογηθούν πρώτα από την εκκλησία. Με το πέρασμα των χρόνων, καθιερώθηκε να φτιάχνουμε φανουρόπιτα για να βρούμε κάτι που χάσαμε. Πολλοί, εξάλλου, συνδέουν αυτή την ιδιότητα του Αγίου Φανουρίου και της πίτας με το όνομα του Αγίου, που προκύπτει από το ρήμα «φαίνω» που σημαίνει αποκαλύπτω.Τη δύναμη που αποδίδεται στην πίτα έρχονται να ενισχύσουν και τα υλικά της, τα οποία είναι πάντοτε 7 ή 9, καθώς οι συγκεκριμένοι αριθμοί ανήκουν στους λεγόμενους ιερούς αριθμούς ήδη από την εποχή των Πυθαγορείων.

Και όπως συμβαίνει με όλα τα έθιμα, σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν παραλλαγές της παράδοσης. Στην Κρήτη, την Κύπρο, τη Σκιάθο, τη Φλώρινα και άλλες περιοχές, η φανουρόπιτα φτιάχνεται για να βρουν οι ανύπαντρες κόρες γαμπρό. Άλλοι πιστεύουν ότι φέρνει καλοτυχία και φωτίζει τον δρόμο της ζωής του καθενός. Λέγεται ακόμη ότι ο Άγιος Φανούριος προστατεύει τους αγρότες φανερώνοντας τα κλεμμένα ζώα."

Η συνταγή που ακολουθώ εγώ είναι της Βέφας Αλεξιάδου και γίνεται με τα ακόλουθα υλικά: 3 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του 1 κουταλάκι σόδα 1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο 1 1/2 κουταλάκι κανέλλα 2/3 κούπας σπορέλαιο ή ελαιόλαδο 1 κούπα ζάχαρη 1 κούπα χυμό πορτοκαλιού 1/2 κούπα καρύδια χοντροκομμένα 1/2 κούπα σταφίδες μαύρες

Σ' ένα μεγάλο μπολ, ανακατέψτε το αλεύρι με τη σόδα, το γαρύφαλλο και την κανέλλα. Χτυπήστε 1' στο μπλέντερ το λάδι με τη ζάχαρη και το χυμό πορτοκαλιού και ρίξτε το μίγμα μέσα στο μπολ με τα στερεά υλικά. Ρίξτε επίσης τα καρύδια και τις σταφίδες και ανακατέψτε τα όλα μαζί μ' ένα κουτάλι να ενωθούν. Αδειάστε το μίγμα σε ταψάκι με διάμετρο 28 εκ. λαδωμένο και αλευρωμένο. Ψήστε τη φανουρόπιτα στους 175 βαθμούς Κελσίου, 1 ώρα περίπου. Βγάλτε την από το φούρνο και αφήστε τη να κρυώσει. Ή αλλιώς, πασπαλίστε την απλώς με λίγη άχνη ζάχαρη.