MOUSSE ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ

Με το Πάσχα δεν διατηρούσα ποτέ πολύ αγαθές σχέσεις.
Ως παιδί που μεγάλωσε στην Αθήνα, με εκνεύριζε που η πόλη ξαφνικά άδειαζε, που έπαιρνε μία μελαγχολική εικόνα, που τρώγαμε άνοστα (για τα γούστα μου) φαγητά, που τα σινεμά και τα εστιατόρια έκλειναν για μερικές μέρες και που όλοι οι φίλοι μου έλειπαν. Καμία σχέση με το χαρούμενο πνεύμα των Χριστουγέννων δηλαδή, ούτε στολισμένα σπίτια, ούτε διασκεδάσεις, ούτε δώρα, ούτε ιδιαίτερα γλυκά! Το μόνο ευχάριστο (στα μάτια μου) στοιχείο του Πάσχα ήταν η λαμπάδα που την περίμενα πώς και πως και η άνοιξη (που όμως στην Αθήνα δεν γινόταν ιδιαίτερα ορατή). Χάλια η κατάσταση δηλαδή!

Μάλλον σε αυτά τα...παιδικά τραύματα οφείλεται το γεγονός ότι αφού μεγάλωσα δεν έκανα ποτέ Πάσχα στο σπίτι μου στην Αθήνα! Ακόμα και χρονιές που δεν είχα ιδιαίτερη διάθεση για μετακινήσεις, με το που έφτανε η εβδομάδα πριν του Λαζάρου, με έπιανε η τάση φυγής και έψαχνα εξοχή να εκδράμω. Νομίζω ότι πρέπει να έχω δει σχεδόν όλες τις περιοχές της Ελλάδας σε περιόδους πασχαλινών διακοπών τώρα που το σκέφτομαι! Και λόγω άνοιξης, τραβιούνται εξίσου το βουνό και η θάλασσα, οπότε δεν μπαίνουν τοπικοί περιορισμοί: έχω πάει σε αρκετά νησιά αλλά και σε πολλά βουνά, ανάλογα τη διάθεση και την παρέα. Αν όμως πρέπει να επιλέξω, για το Πάσχα νομίζω ότι η ηπειρωτική Ελλάδα προσφέρεται περισσότερο καθώς η φύση είναι στα καλύτερά της!

(Παρεμπιπτόντως, όποιος θέλει ιδέες για εκδρομή ας επικοινωνήσει μαζί μου, είμαι πλέον εφάμιλλη με ταξιδιωτικό πράκτορα στις γνώσεις).

Ο παραπάνω πρόλογος, εκτός από το ότι εμπεριέχει την αιτιολογία της τάσης φυγής που ήδη με έχει πιάσει, έχει και άλλο ένα κίνητρο: λόγω της απουσία μου από την κουζίνα μου αυτή την περίοδο, δεν έχω στοκ από πασχαλινές συνταγές και δεν με ενδιαφέρει να αποκτήσω κιόλας, θα σας το δηλώσω ευθαρσώς! Μου αρέσουν πολύ τα πασχαλινά εδέσματα και τα τιμώ αλλά...όταν τα ετοιμάζουν άλλοι! Επειδή όμως προσφάτως ετοίμασα ένα νοστιμότατο, αρωματικό και ελαφρύ επιδόρπιο που νομίζω ταιριάζει πολύ ως κλείσιμο κάποιου πλούσιου γεύματος, θα σας το προτείνω για το βράδυ της Ανάστασης ή το πασχαλινό γεύμα. Τη συνταγή τη βρήκα σε μία συσκευασία από κρέμα Άνθος Αραβοσίτου και πραγματικά το αποτέλεσμα ήταν πολύ επιτυχημένο, με αέρινη υφή, το προτείνω χωρίς καμία επιφύλαξη!

Υλικά

1 φάκελλος Άνθος Αραβοσίτου Βανίλια

Μισή ποσότητα γάλα και μισή χυμό πορτοκάλι (ποσότητα σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας)

1-2 σταγόνες άρωμα πορτοκαλιού ή λίγο ξύσμα πορτοκαλιού

1 στραγγιστό γιαούρτι

1 φάκελλος φυτική σαντιγύ (έβαλα Garni)

Αντίστοιχη ποσότητα γάλα (ποσότητα σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας)

Παρασκευάζετε 1 φάκελο 'Aνθος Αραβοσίτου βανίλια χρησιμοποιώντας μισή ποσότητα γάλα και μισή ποσότητα φυσικό χυμό πορτοκαλιού. Αφήνετε να κρυώσει η κρέμα. Προσθέτετε απαλά 1 στραγγιστό γιαούρτι.
Χτυπάτε στο μίξερ 1 φάκελο Garni Βανίλια Γιώτης σύμφωνα με τις οδηγίες της συσκευασίας. Αναμιγνύετε το Garni με την κρέμα και το γιαούρτι.