Με τη σημερινή και μερικές από τις επόμενες αναρτήσεις, σκέφτηκα να προτείνω μερικά σπιτικά σνακ για το σχολείο (τα οποία φυσικά δεν είναι μόνο για παιδιά αλλά και για το δικό μας κολατσιό)με πρόθεση να βοηθήσω κάποιες ακόμα μαμάδες.
Ένα συνηθισμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες από εμάς είναι η διατροφή στο σχολείο.
Όσο δε το παιδί μεγαλώνει, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αντισταθεί στις...Σειρήνες του κυλικείου.
Ένα συνηθισμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι περισσότερες από εμάς είναι η διατροφή στο σχολείο.
Όσο δε το παιδί μεγαλώνει, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αντισταθεί στις...Σειρήνες του κυλικείου.
Με σοκάρει πραγματικά το πόσα πολλά παιδιά, ήδη από την Α΄τάξη του δημοτικού, προμηθεύονται χρήματα από τους γονείς τους και καταφεύγουν καθημερινά στην κατανάλωση τυποποιημένων προϊόντων, αντί να φέρνουν μαζί τους κάποιο σπιτικό σνακ. Την πρώτη χρονιά που πήγε η Νατάσα στο δημοτικό, τη ρωτούσα καθημερινά τι έτρωγαν οι φίλοι της, για να εμπνευστώ κι εγώ ως προς το τι να της ετοιμάζω. Με έκπληξή μου διαπίστωσα ότι τουλάχιστον τα μισά παιδιά, αντί να έχουν μαζί τους ακόμα και την πιο απλή λύση ενός τοστ, αγόραζαν από το κυλικείο κρουασάν πατατάκια και χυμούς σε μόνιμη βάση! Τότε μου είχε φανεί εξωφρενικό.
Με τα χρόνια είδα το ποσοστό αυτό να αυξάνεται και φέτος (στην τετάρτη δημοτικού) σχεδόν όλα τα παιδιά τρώνε κάτι έτοιμο, που αγοράζουν μόνα τους στο σχολείο.Ευτυχώς η Νατάσα είναι αρκετά συγκαταβατική σε αυτό το θέμα, συμφωνήσαμε να παίρνει χρήματα κάθε...δεύτερη Παρασκευή και όλες τις άλλες μέρες έχει μαζί της το τσαντάκι του φαγητού που περιέχει σνακ και φαγητό για το μεσημέρι. Αυτό βέβαια σημαίνει ότι τα σνακ που της προμηθεύω πρέπει να είναι ελκυστικά, νόστιμα και ποικίλα, για να της κρατούν το ενδιαφέρον και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.
Εκτός λοιπόν από τα πιο υγιεινά (δηλαδή φρούτα ή γιαούρτια) τα οποία βάζω όσο συχνότερα μου επιτρέπεται (διότι δεν θέλω να το παρακάνω και να προκαλέσω αρνητική αντίδραση όπως καταλαβαίνετε), έχω μαζέψει και αρκετά μεγάλο στοκ συνταγών για αυτό το σκοπό. Πολλές είναι δικές σας, μπισκότα, muffins, κουλουράκια κλπ. Άλλες τις βρήκα ψάχνοντας εδώ κι εκεί, άλλες ανήκουν σε φίλες μου και άλλες τις...επινόησα μόνη μου!
Σήμερα θα ξεκινήσω με αυτά τα ωραία cookies καραμέλας που είναι πανεύκολα και γρήγορα και έκαναν πάταγο στην παρέα της μικρής μου! Την πρώτη φορά που τα πήρε μαζί της στο σχολείο γύρισε...απογοητευμένη γιατί της τα έφαγαν όλα οι φίλοι της και δεν πρόλαβε ούτε ψιχουλάκι!!!
Τη συνταγή την βρήκα εδώ
Υλικά:
• 300 γρ. (1½ φλιτζ. τσαγιού) Σιρόπι με γεύση Καραμέλα ΓΙΩΤΗΣ
• 3 κουτ. σούπας κονιάκ ή λικέρ με έντονο άρωμα (πχ πορτοκάλι ή αμαρέττο)
• 100 γρ.(1/2 φλιτζ. τσαγιού) ηλιέλαιο
• 50 γρ.(1/3 φλιτζ. τσαγιού) ζάχαρη άχνη
• 1,5 κοφτή κουτ. γλυκού κανέλα
• 2 κουτ. σούπας Κακάο ΓΙΩΤΗΣ• 1 Φαρίνα κόκκινη ΓΙΩΤΗΣ• 100 ml (1/2 φλιτζ. τσαγιού) νερό
Εκτέλεση:
Βάζετε στο μπολ του μίξερ το σιρόπι, το κονιάκ, το ηλιέλαιο, τη ζάχαρη άχνη, την κανέλα, το κακάο, τη φαρίνα και το νερό και ζυμώνετε για 5 λεπτά.Με δύο κουτάλια της σούπας (επειδή η ζύμη κολλάει και το ένα βοηθάει το άλλο) αφήνετε μεγάλες κουταλιές σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και ψήνετε για 12-15 λεπτά. Τα αφήνετε να κρυώσουν 10 λεπτά στο ταψί πριν τα βγάλετε από αυτό. Τα cookies γίνονται μαλακά και παραμένουν έτσι μετά από αρκετές μέρες κλεισμένα σε μεταλλικό κουτί.
Βάζετε στο μπολ του μίξερ το σιρόπι, το κονιάκ, το ηλιέλαιο, τη ζάχαρη άχνη, την κανέλα, το κακάο, τη φαρίνα και το νερό και ζυμώνετε για 5 λεπτά.Με δύο κουτάλια της σούπας (επειδή η ζύμη κολλάει και το ένα βοηθάει το άλλο) αφήνετε μεγάλες κουταλιές σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και ψήνετε για 12-15 λεπτά. Τα αφήνετε να κρυώσουν 10 λεπτά στο ταψί πριν τα βγάλετε από αυτό. Τα cookies γίνονται μαλακά και παραμένουν έτσι μετά από αρκετές μέρες κλεισμένα σε μεταλλικό κουτί.
* Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε τον Jamie Oliver. Παράλληλα με τις πολλές επιχειρηματικές του δραστηριότητες, ο συμπαθής ξανθούλης Oliver, εδώ και χρόνια προσπαθεί να μυήσει τα παιδιά σε έναν υγιεινότερο τρόπο διατροφής, ειδικά μέσα στο περιβάλλον του σχολείου.Ο Βρετανός σεφ αποφάσισε πριν μερικά χρόνια να ασχοληθεί με το θέμα της παιδικής παχυσαρκίας (που εξελίσσεται σε παγκόσμιο πρόβλημα) και -εκμεταλλευόμενος τη δημοσιότητα του- να κεντρίσει το ενδιαφέρον των ιθυνόντων. Στην πορεία συνειδητοποίησε ότι τα παιδάκια στη χώρα του, αγνοούσαν ακόμα και το πως μοιάζουν συνηθισμένα λαχανικά (παρακολούθησα σε εκπομπή του να δείχνει σε τάξη δημοτικού πολλά λαχανικά, πχ. πατάτες, μελιτζάνες, πιπεριές κλπ. ρωτώντας τα παιδάκια για ποιο λαχανικό πρόκειται και ήταν πραγματικά εντυπωσιακό ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών δεν ήξερε καν να τα ονοματίσει!).Εστιάζοντας πρώτα στη Μεγάλη Βρετανία και ύστερα στις ΗΠΑ, ο Oliver απέδειξε ότι το σχολείο είναι ένας από τους βασικούς παράγοντες που συντελούν στην παιδική παχυσαρκία. Εκατομμύρια μαθητές τρώνε καθημερινά τουλάχιστον δύο γεύματα στο χώρο του σχολείου και διαμορφώνουν τη διατροφική τους κουλτούρα απόλυτα εξαρτημένοι από τις επιλογές του εκάστοτε...κυλικειούχου! Το αποτέλεσμα; Οι ποσότητες ζάχαρης και μεταποιημένων τροφών που καταναλώνουν οι ανήλικοι μαθητές ξεπερνούν κάθε φαντασία.Στις περισσότερες σχολικές καντίνες στη Μ.Βρετανία και στις ΗΠΑ διατίθεται μόνο σοκολατούχο γάλα, το οποίο προσθέτει αυτόματα 4 κουταλιές ζάχαρης στην καθημερινή δίαιτα των παιδιών. Παράλληλα, το πιο συνηθισμένο γεύμα αποτελούν τα hamburger και οι τηγανιτές πατάτες, ενώ τα παιδιά δεν έχουν καμία εξοικείωση με τα λαχανικά. Αλλά και στη δική μας χώρα τα πράγματα δεν είναι πολύ διαφορετικά, με τα τυποποιημένα προϊόντα (μπισκότα, κρουασάν πατατάκια, αναψυκτικά κλπ) να έχουν τη μερίδα του λέοντος στα ράφια των κυλικείων.
(Να διευκρινίσω εδώ ότι δεν θεωρώ τη συγκεκριμένη συνταγή, που έδωσα παραπάνω, ως την υγιεινότερη και ωφελιμότερη όλων των εποχών, καθώς στα συστατικά της περιέχονται και αρκετά επεξεργασμένα υλικά. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ρεαλιστές καταλαβαίνουμε ότι δεν μπορούμε να μετατρέψουμε τα παιδιά μας σε υπέρμαχους της υγιεινής διατροφής από τη μία στιγμή στην άλλη. Μπορούμε απλώς να κάνουμε μικρούς συμβιβασμούς: φρούτα, γιαούρτια, ξηροί καρποί, πίτες διαφόρων ειδών, σπιτικά αρτοσκευάσματα, κρέμες μαζί με κάποια άλλα σνακ(όπως η παραπάνω συνταγή) που προσομοιάζουν κάπως στα έτοιμα μπισκότα του εμπορίου και βοηθούν να μην αισθάνονται τα παιδιά μας σας αποστειρωμένα και διαφορετικά από τα υπόλοιπα.)
Είναι πια σχεδόν "θεσμός" να τρώνε τα παιδιά junk food στο σχολείο- κι εμείς τα ίδια χάλια τότε, τίποτε δεν έχει αλλάξει. Και δυστυχώς είναι ένα ζήτημα, που σχεδόν κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά: γονείς, δάσκαλοι, υπουργείο. Είσαι από τις λίγες μαμάδες που έχω ακούσει να ασχολούνται με το θέμα αυτό και μπράβο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πώς μπορεί να χειριστεί κανείς το ζήτημα σε συλλογικό επίπεδο, αλλά το σίγουρο είναι ότι πολλά μπορούν να αλλάξουν ξεκινώντας από το σπίτι.
Ναι, η αλήθεια είναι ότι κι εμείς προτιμούσαμε το junk food από το σπιτικό φαγητό αλλά οι μαμάδες μας τότε ασχολούνταν κάπως περισσότερο με την προετοιμασία του φαγητού μας. Στη σημερινή εποχή, λόγω έλλειψης χρόνου και αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις, δυστυχώς αναγκαζόμαστε κάποιες φορές να καταφύγουμε στις εύκολες λύσεις. Πάντως από το σπίτι μπορεί να ξεκινήσει κάποια, έστω και μικρή, εκπαίδευση προς μία πιο υγιεινή διατροφή.
ΔιαγραφήΘα συμφωνήσω με την Crispy, επηρεάζει σίγουρα το περιβάλλον του σχολείου αλλά όλα πιστεύω κι εγώ πως ξεκινούν από το σπίτι και την οικογένεια. Εγώ μικρή θυμάμαι πως ντρεπόμουν να τρώω μήλα και σπιτικά σάντουιτς όταν τα άλλα παιδάκια έτρωγαν πατατάκια και σοκολάτες, αργότερα όμως εκτίμησα και αγάπησα τη σωστή διατροφή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα οι μαμάδες θα συμφωνήσουν μαζί σου, όσο για τις μη μαμάδες νομίζω πως θα πειστούν και θα φτιάξουν για τους εαυτούς τους τα καραμελο-κουλουράκια, τα έχω φτιάξει κι εγώ και γίνονται αρκετά νόστιμα!
Θα συμφωνήσω απόλυτα ότι το μήλο ή το σπιτικό σαντουϊτσάκι μπορούν να φέρουν καμιά φορά σε δύσκολη θέση τα μικρά παιδάκια γιατί υπάρχουν αρκετές περιπτώσεις που τα κοροϊδεύουν οι συμμαθητές τους γι αυτό. Η Νατάσα πχ μου αναφέρει ότι όταν το φαγητό της είναι όσπρια ή λαδερό, κάποια από τα υπόλοιπα παιδιά το σχολιάζουν αρνητικά, με σχόλια του τύπου : "Πάλι μπλιαχ φαγητά τρως Νατάσα" κλπ. Υπάρχουν παιδιά που το μεσημεριανό τους φαγητό είναι κάθε μέρα (κυριολεκτικά)...hot-dog από το κυλικείο! Και μιλάμε πάντα για παιδιά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού! Νομίζω πως το μυστικό είναι μία μείξη του πιο υγιεινού με το λίγο πιο ελκυστικό, τουλάχιστον αυτό κάνω εγώ και αποδίδει, δηλαδή και μήλο αλλά και κέικ (τουλάχιστον όμως σπιτικό). Ή, όσον αφορά στο μεσημεριανό, φακές αλλά και κρουτόν για συνοδευτικό ή λαδερό αλλά και ένα γκοφρετάκι για επιδόρπιο.
ΔιαγραφήΕίναι όντως πολύ σημαντικός ο τονισμός της σωστής διατροφής και μπράβο σε σένα Αμαλίτσα που δεν το βάζεις κάτω και στην Νατάσα που δεν παρασύρεται από τους συμμαθητές της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα κουλουράκια μου μυρίσανε μέχρι εδώ, το πιστεύεις ;;;; (Εμ ... άμα είναι λιχούδης ο άνθρωπος - και σε μόνιμη δίαιτα, κλαψ ! - μυρίζει τα φαγητά και μέσα από τις ιστοσελίδες !!!)
Η εκπομπή του Jamie Oliver είχε μεγάλο αντίκτυπο εδώ στην Αγγλία, με αποτέλεσμα ν' αλλάξει η νομοθεσία και να θεσπιστούν κανόνες για το τι είδους φαγητά επιτρέπονται στα σχολεία (είτε αυτά προέρχονται από το σπίτι είτε παρέχονται από το σχολείο το ίδιο). Κι όχι μόνο αυτό, αλλά έχει μπει και η μαγειρική ως υποχρεωτικό μάθημα στην (αντίστοιχη με την δική μας) Γ' Γυμνασίου, με σκοπό να μάθουν όλα τα παιδιά την αξία της σωστής διατροφής καθώς επίσης και να μαγειρεύουν με τα σωστά υλικά και τον σωστό τρόπο.
Στο δημοτικό που πάνε τα παιδιά μου junk food δεν υπάρχει και δεν επιτρέπεται να έρχεται κι από το σπίτι. Τώρα, όταν πάνε στο Γυμνάσιο ... θα δω τι παίζει κι εκεί.
Αφού μία εκπομπή κατάφερε να επιφέρειι τέτοια αλλαγή πραγματικά άξιζε τον κόπο! Είχα παρακολουθήσει δυο τρεις φορές τον Jamie Oliver να συνομιλεί με τα παιδιά και τους υπεύθυνους στις εκεί καντίνες και ειλχα σοκαριστεί με την κατάσταση, εννοώ όπως ήταν αρχικά! Η σημερινή κατάσταση όμως που μας περιγράφεις μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τα δικά μας εδώ. Δεν μπορώ να πω ότι η Νατάσα δεν παρασύρεται και για αυτό κάνουμε διάφορους συμβιβασμούς, δηλαδή από τα φρούτα πάμε στα σπιτικά cookies (που έχουν κι αυτά τις θερμίδες τους, δεν αντιλέγω) και από τα γιαουρτια στα muffins. Λίγο από όλα, για να μπορούμε να προλαβαίνουμε τις αντιδράσεις!
ΔιαγραφήΑμαλία μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως καλά γνωρίζεις, προσωπικά το παλεύω πολύ το πράγμα, με τον 7χρονο μου.
Το καλό είναι πως το δικό μας μικρό σχολείο, δεν διαθέτει κυλικείο, αν και βέβαια πολλά πιτσιρίκια έχουν μαζί τους έτοιμα σνακ. Όταν ο δικός μου λοιπόν εμφανίζετε με ταπεράκι με ποικίλο περιεχόμενο (σχεδόν καθημερινά) το θέμα είναι αν θα προλάβει να φάει από το κολατσιό του και δεν θα μοιραστεί αυτό με την παρεούλα...
Προσπαθώ λοιπόν να βάζω κάτι πάρα πάνω για τα φιλαράκια κι' έτσι κάπως έρχονται τα πράγματα σε ισορροπία :-))
Να μεταφέρεις στην φίλη μου την Νατάσσα, που μου επέτρεψε να της φιλήσω το κεφαλάκι, πως το καλύτερο κολατσιό θα είναι πάντα αυτό της μαμάς της!!
Φιλιά σας.
Όσο για τα Cookies, καραμελένια ...και ποιος θα τους αντιστεκόταν :-)
Το ξέρω καλά ότι το παλέυεις Πηνελόπη και έχω εμπνευστεί πολλές φορές από τις εμπνεύσεις σου! Α, κι εμείς πάντα βάζουμε διπλή και τριπλή ποσότητα γιατί το ταπεράκι μας...κυκλοφορεί και μοιράζεται τριγύρω! Η Νατάσα ευτυχώς καμαρώνει που στους φίλους της αρέσουν τα πειράματα της μαμάς κι έτσι ενδιάμεσα καταναλώνει και τα...λιγότερο δημοφιλή (βλ. μήλα, αχλάδια και λοιπά).
ΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνεις Αμαλία μου και επιδιώκεις τα σνακ της Νατάσας να είναι όσο το δυνατόν περισσότερο υγιεινά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟΙ καλές διατροφικές συνήθειες άλλωστε αποκτώνται από μικρή ηλικία.
Από ότι ακούω από φίλες μαμάδες με παιδιά στο δημοτικό, η κατάσταση στα κυλικεία είναι τραγική.
Τα σνακ που προσφέρουν στα παιδιά είναι απλά απαράδεκτα.
Είναι λοιπόν κυρίως στο χέρι μας, εμάς των μαμάδων, να δίνουμε στα παιδιά μας σνακ που να είναι νόστιμα και καλά. Γιατί αν περιμένουμε να γίνει μέριμνα και για αυτό, θα περιμένουμε πολύ καιρό φοβάμαι.
Ωραία τα καραμελένια μπισκοτάκια σου! Μα να της τα φάνε όλα της μικρής;;
Φιλιά!
Θα το δεις κι εσύ Ερμιόνη μου σύντομα, είναι ένας καθημερινός πονοκέφαλος το καλαθάκι του σχολείου! Και φυσικά δεν φταίνε μόνο τα κυλικεία, πολλές μαμάδες καταφεύγουν μόνιμα στις εύκολες λύσεις (για να μην παρεξηγηθώ, όλες το κάνουμε αναγκαστικά κάποιες φορές και είναι αναγκαίο κακό, αρκεί να μη γίνεται καταχρηστικά) με αποτέλεσμα αρκετά παιδιά να μεγαλώνουν καταναλώνοντας αποκλειστικά "άχρηστες" θερμίδες.
ΔιαγραφήΑμαλία στέκομαι στο ότι έφτιαξες μαζί με τη Νατάσα αυτά τα κουλουράκια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι σειρήνες στο σχολικό περιβάλλον είναι πολλές και όχι μόνο στο επίπεδο φαγητού επεκτείνονται στα ρούχα παπούτσια και λοιπές συνήθειες.
Αν βάλουμε όμως τα παιδιά να συμμετέχουν στην παρασκευή, αγορά κλπ θα έχουν τη χαρά της συμμετοχής της επιλογής και σιγά σιγά αυτό θα γίνει τρόπος ζωής. Δεν ξέρω πως το είχα καταφέρει αλλά έπαιρναν κολατσιό από το σπίτι μέχρι και το Λύκειο ανεξάρτητα του μικρού ποσού που είχαν στη διάθεση τους για κάτι ακόμη. Συνήθως το κατανάλωναν σε άλλα πράγματα εκτός σχολείου.
Τους χαιρετισμούς μου στη Νατάσα και ζητώ συγγνώμην που δεν της αφιέρωσα περισσότερο χρόνο στη συνάντηση μας, ελπίζω σε επόμενη ίσως την Κυριακή.
Ξανθή μου είναι εμφανές ότι εσύ έκανες κάτι πολύ καλά, γι αυτό και τα παιδιά σου ακόμα και τώρα που μεγάλωσαν ασχολούνται ενεργά με το μαγείρεμα και τη σωστή διατροφή! Θα τα πούμε την Κυριακή οπότε θα την δεις από κοντά τη Νατάσα!
ΔιαγραφήΓεια σου amelie!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ιδεα σου να μας δειξεις σπιτικα σνακσ για το σχολειο ειναι εξαιρετικη και ακρως ενδιαφερουσα!!!!Φυσικα και συμφωνω σε ολα οσα μαςιεπες σχετικα με το φαγητο κυλικειου και το σπιτικο.
Επεσα αποτα συννεφα που μας ειπεςοτι τα περισσοτερα παιδακια τρωνε παο το κυλικειο....φανταζομουν οτι στο δημοτικο...αντε τουλαχιστον μεχρι την πεμπτη δημοτικου,το σπιτικο "ταπερακι" ειναι δεδομενο....Ο γιος μου ο μεγαλος ειναι στα προνηπια οποτε οσον αφορα στοδημοτικο εχω μεινει στα δικα μου σχολικα χρονια....κατι πρεπει να κανουμε,εμπρος μαμαδες ΖΗΤΩ το ταπερακι απο το σπιτι!!!!!!
φιλιαααααα
Κι εγώ έτσι νόμιζα Κική μου, θεωρούσα αυτονόητο ότι όλα τα παιδάκια έχουν μαζί το ταπεράκι-σακουλάκι και τρώνε κάτι ετοιμασμένο από το σπίτι. Άρχισα λοιπόν να ρωτάω τη Νατάσα (όταν πήγε δημοτικό, στις αρχές) τι έτρωγαν τα άλλα παιδάκια για να εμπνευστώ κι εγώ και έπαθα σοκ! Τα μισά παιδιά στην πρώτη έφερναν μαζί τους πατατάκια και κρουασάν καθημερινά! Μέχρι και στην μικρή είχε κάνει εντύπωση, ευτυχώς όχι θετική.
ΔιαγραφήΑμαλία μου, ένα μεγάλο μπράβο! Όχι μόνο γιατί δεν υποκύπτεις στις Σειρήνες αλλά και γιατί φροντίζεις να δείξεις και σε εμάς "νόστιμους" τρόπους για να ακολουθήσουμε το παράδειγμά σου. Το να φτιάχνεις τα παιδικά σνακ στο σπίτι -και ειδικά με τη συμβολή του παιδιού- είναι ό,τι καλύτερο για να θέσεις σωστές βάσεις για την αυριανή φιλοσοφία διατροφής του παιδιού σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠεριττό να πω ότι θα χαρώ πολύ να σας δω την Κυριακή! :-)
Φιλιά πολλά!
Θα μας δείτε, θα μας δείτε! Καλή δύναμη μέχρι τότε!
ΔιαγραφήΚαλησπέρα Αμαλία μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις απόλυτο δίκιο σε όσα λές και μπράβο σου που δεν το βάζεις κάτω με την Νατάσα!! Σίγουρα τα παιδιά επηρεάζονται το ένα από το άλλο και καταναλώνουν διάφορα άχρηστα, αν όχι επιβλαβή, σνακ. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι τα ίδια σνακ στην σπιτική τους μορφή είναι πολύ καλύτερα. Κι εξάλλου παιδιά είναι... αν δεν είναι παχύσαρκα μπορούν να καταναλώσουν και κέικ και μπισκότα αρκεί να τα φτιάχνουμε εμείς για να ξέρουμε τι έχουν.
Εμείς στην μικρή (γιατί η μεγάλη τρώει με το ζόρι κρέας και λατρεύει τα λαχανικά) που δεν θέλει τα λαχανικά "κρύβουμε" σε μπιφτέκια, κέικ, μπισκότα διάφορα λαχανικά. :))
Φιλιά!