ΤΑΛΙΑΤΕΛΕΣ ΜΕ ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ


Δεν πιστεύω να ξεχάσατε να φορέσετε Μάρτη???
Εγώ τον φόρεσα από την πρώτη μέρα του μήνα, μου τον έφτιαξε η Νατάσα στο σχολείο και δεν θα τον βγάλω μέχρι να τελειώσει ο πρώτος μήνας της Άνοιξης. Διότι, τα έθιμα έχουν βάση αγαπητοί μου φίλοι, δεν είναι παίξε-γέλασε.
Τα παλιά τα χρόνια, όμορφα κορίτσια θεωρούταν αυτά που ήταν άσπρα και ροδομάγουλα και φρόντιζαν με κάθε τρόπο να μη μαυρίσουν για να μη χάσουν την ομορφιά τους. Έτσι κι εγώ, μια και είμαι με τη σειρά μου άσπρη-άσπρη και ροδομάγουλη (βοηθάει και λίγο το ρουζ εδώ που τα λέμε αλλά ας μην χαλάσουμε το παραδοσιακό στοιχείο!) τηρώ απαρέγκλιτα το έθιμο μην τυχόν και έχει βάση και χάσω όλη μου τη...γοητεία!!!
Έβαλα το Μάρτη στο χέρι λοιπόν για να έχω το κεφαλάκι μου ήσυχο. Τώρα βέβαια υποτίθεται (κατά την παράδοση πάντα) ότι το Μάρτη πρέπει να τον κρεμάσουμε μετά σε κάποιο δέντρο για να τον πάρουν τα χελιδόνια στις φωλιές τους. Ωραίο το έθιμο, ολίγον δύσκολο στην εφαρμογή μέσα στην Αθήνα, ως προς αυτό το σημείο εφαρμόζεται μόνο σε πιο εξοχικές περιοχές. Επιλεκτική εφαρμογή του εθίμου λοιπόν! 

Όπως και να έχει, αυτό το λεπτό, αυτοσχέδιο, κοκκινόλευκο βραχιολάκι μου φτιάχνει τη διάθεση γιατί μου υπενθυμίζει συνεχώς ότι μπήκε έστω και ημερολογιακά η Άνοιξη. Η μέρα μεγάλωσε, το βάρβαρο πρωινό μου ξύπνημα (σας έχω ξαναπεί ότι ξυπνάω στις 5.45???) έγινε λίγο πιο υποφερτό γιατί μέχρι να φύγω από το σπίτι έχει πλέον χαράξει, άρχισαν να σκάνε κάποια λουλουδάκια στις άκρες των πεζοδρομίων, ξεκινάμε να κάνουμε και κάποια δειλά σχέδια για το Πάσχα που πλησιάζει...ε, όλα δείχνουν πιο ευχάριστα! 

Ένα νόστιμο και εύκολο φαγάκι είναι τα ζυμαρικά με μανιτάρια και κρέμα γάλακτος. Δεν πρόκειται για πιάτο που θα διεκδικήσει δάφνες πρωτοτυπίας και εφευρετικότητας αλλά αρέσει στους περισσότερους (εκτός από τους -αρκετούς είναι η αλήθεια- ορκισμένους μανιταροεχθρούς!).
Για τα δικά μου γούστα αποτελεί ένα από τα εμβληματικά πιάτα comfort-food. Την προηγούμενη εβδομάδα το χρειάστηκα για...ψυχολογική υποστήριξη.
Ήταν δύσκολη εβδομάδα καθώς είχα να αντιμετωπίσω πιέσεις, απρόσμενα δυσάρεστα γεγονότα και ανατροπές, πιστεύω όμως ακράδαντα στη νομοτέλεια του σύμπαντος και στην άποψη πως ό,τι κάνεις στους άλλους, το σύμπαν στο επιστρέφει. Αυτό ισχύει και για το καλό και για το κακό.
Ελπίζω λοιπόν πως οι δυσκολίες θα ξεπεραστούν και κάποιοι που λειτουργούν με γνώμονα μόνο το προσωπικό τους συμφέρον ενώ εν γνώσει τους ψεύδονται, διαβάλουν και καταπατούν αξίες και σχέσεις θα λάβουν στο τέλος αυτό που τους αξίζει. Εμείς οι υπόλοιποι, που προσπαθούμε να προχωρούμε στη ζωή με αξιοπρέπεια και ανυστεροβουλία, ας έχουμε υγεία και αγάπη, αυτά είναι τα μόνα που αξίζουν στο τέλος. Τα υλικά αγαθά ας τα κρατήσουν όσοι τα θεωρούν ακρογωνιαίο λίθο της ύπαρξής τους, αφού χωρίς αυτά είναι εκ των πραγμάτων κενή. Ο πλούτος των ανθρώπων είναι οι ανθρώπινες σχέσεις και από αυτή την άποψη θεωρώ τον εαυτό μου πλούσιο!


Anyway, πολύ φιλοσοφήσαμε και για να τελειώνουμε με αυτά, ας σας δώσω και την εύκολη συνταγή μας:

Υλικά
1 πακέτο ταλιατέλες
Ένα σκαφάκι λευκά μανιτάρια
2-3 κουταλιές της σούπας ελαιόλαδο
1 ψιλοκομμένο κρεμμύδι
2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένες
Μισό φλιτζάνι λευκό κρασί
250 γρ. κρέμα γάλακτος (μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και light)
Λίγη παρμεζάνα
Ψιλοκομμένος μαϊντανός
Αλάτι, πιπέρι


Σε βαθύ τηγάνι σωτάρουμε στο ελαιόλαδο το κρεμμύδι, το σκόρδο και τα μανιτάρια. Μόλις ροδίσουν λίγο, σβήνουμε με το κρασί και αφήνουμε να βράσει το μείγμα μέχρι να πιει τα υγρά του. Προσθέτουμε την κρέμα γάλακτος και αφήνουμε τη σάλτσα να βράσει λίγο και να πήξει.
Εντωμεταξύ βράζουμε τις ταλιατέλες σε αλατισμένο νερό. Μόλις είναι έτοιμες, τις στραγγίζουμε και τις προσθέτουμε στο τηγάνι με τη σάλτσα (αφού το κατεβάσουμε από τη φωτιά). Ανακατεύουμε καλά-καλά να πάει παντού η σάλτσα, πασπαλίζουμε με το μαϊντανό και σερβίρουμε με παρμεζάνα.


14 σχόλια:

  1. Καλημέρα Αμαλία μου... καλό Μάρτη και καλή άνοιξη είπαμε;;; Πανέμορφο το βραχιολάκι αλλά το πιάτο σου φοβερή νοστιμιά!!! Αγαπημένο και το έφτιαξες καταπληκτικά!! Να περάσω από κει;;;;;;
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ευχαριστώ πολύ Κική μου, ανταποδίδω τις ευχές!!! Να περάσεις μετά χαράς, κάτι άλλο θα βρούμε να φτιάξουμε μια και το συγκεκριμένο φαγάκι...το τσακίσαμε προ ημερών!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλημέρα Αμαλία, άμα υπάρχει Υγεία τα υπόλοιπα ρυθμίζονται και θα υπάρχουν πάντα στη ζωή μας τέτοιες καταστάσεις, πρέπει να βρίσκουμε δύναμη να της βάζουμε στη θέση που τους αξίζει.
    Μάρτη βάλαμε οικογενειακώς!!
    Το φαγητό σου από τα αγαπημένα που σώζουν και καταστάσεις του τι θα φάμε τώρα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά κάνατε και βάλατε Μάρτη οικογενειακώς αφού εκδράματε ήδη και στην εξοχή!!! Σας είδα και σας θαύμασα! Έτσι είναι Ξανθή, αυτό πιστεύω κι εγώ, ας είμαστε καλά πρωτίστως και όλα παίρνουν το δρόμο τους τελικά.

      Διαγραφή
  4. ωραια μαγειρεψες amelie μου ,τελεια και εγκυημενη η μακαροναδα σου,αλλα ωραια φιλοσοφησες κιολας και συμφωνω απολυτα με την φιλοσοφια σου!
    Μαρτη εβαλα φυσικα κ περιμενω ποτε θα δω πελαργο για να κρυψω τον μαρτη μου κατω απο μια πετρα και να μου φερει ενα δωρακι!!!ετσι κανουμε εμεις εδω!!!πολλα φιλια!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Βρε Κική μου έχεις στήσει καρτέρι στον πελαργό??? Στείλε μου καμία φωτό να σε δω επί τω έργω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κατά το "πίσω έχει η αχλάδα την ουρά" και το "ρόδα είναι και γυρίζει" και τα λοιπά, και τα λοιπά, μη μου στενοχωριέσαι καθόλου, όλοι κάποτε παίρνουν αυτό που τους αξίζει, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο.
    Μάρτη έβαλα κι εγώ φυσικά, αν και απέχω μακράν από το πρότυπο της άσπρης και ροδομάγουλης κορασίδος...
    Αυτό το 5.45 βρε παιδί μου όμως, πολύ βάρβαρο! Τουλάχιστον όσο καλοκαιριάζει θα γίνεται όντως, πιο υποφερτό.
    Και μια τέτοια μακαρονάδα φυσικά, τα κάνει όλα ευκολότερα! Να σημειωθεί και το εντυπωσιακό σου πιάτο, παρακαλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Θα ξεκινήσω από το τέλος, το πιάτο είναι ολίγον...μπαρόκ για να ταιριάζει αισθητικά με την πλούσια γεύση της μακαρονάδας!
    Αχχχχχ Χρύσα μου, το 5.45 δεν συνηθίζεται με τίποτα, είναι μόνιμος καημός!
    Πολύ το πιστεύω κι εγώ αυτό, ότι δηλαδή όλοι κάποτε παίρνουν αυτό που τους αξίζει και όταν κάνεις το καλό αυτό σου επιστρέφεται! Χαίρομαι πολύ που συμφωνούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. πολύ ωραιο και χορταστικό πιάτο!

    Καλό μηνα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Με το φως του μέρας και τις αχτίνες του ήλιου που γίνονται σταδιακά πιο λαμπρές, όλο φαίνονται πιο όμορφα και ανεκτά Αμαλία μου.
    Και του χρόνου με Υγεία, ο Μάρτης σας... και με το καλό στα σχέδιά σας :-))


    Ωραίο πιάτο και άκρως απολαυστικό (την επόμενη φορά για δοκίμασε να κάνεις μια μίξη με γιαούρτι στραγγιστό, λίγο ζεστό νεράκι από τα μακαρόνια και δύο καλές κουταλιές ταχίνι αντί για κρέμα γάλακτος, θα δώσει άλλη διάσταση στη μακαρονάδα σας).

    Φιλιά πολλά και καλή συνέχεια στον Μάρτη σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Πηνελόπη μου ευχαριστούμε για τις ευχές!
    Το γιαούρτι είναι σταθερός πρωταγωνιστής στα ζυμαρικά μου, συνήθως αυτό χρησιμοποιώ. Δεν το έχω δοκιμάσει όμως με ταχίνι, ωραία ιδέα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ελπίζω Αμαλία μου ότι και αν είναι αυτό που σε προβλημάτισε ή στενοχώρησε να απομακρύνεται σιγά σιγά.
    Θέλω κι εγώ να πιστεύω και κυρίως να ελπίζω, ότι το σύμπαν έχει τον τρόπο του να διατηρούνται οι ισορροπίες και ότι ο καθένας μας τελικά εισπράττει αυτό που του αξίζει βάσει επιλογών ή συμπεριφορών.
    Το φαγητό σου είναι πράγματι καλή παρηγοριά. Γεύση που αρέσει και ενθουσιάζει, είναι ότι πρέπει για τις δύσκολες μέρες.
    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Ερμιόνη για την ευχή και τη θετική σου ενέργεια!
      Φιλιά!

      Διαγραφή