ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΕΣ ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ

Επειδή τον τελευταίο καιρό στο σπίτι ζούμε σε αποκριάτικο κλίμα και έχουμε παραστεί σε αρκετά αποκριάτικα...events, είπα να σας βάλω κι εσάς σε αντίστοιχη διάθεση.
Οι φετινοί μας πειραματισμοί ως προς τη στολή της Νατάσας κατέληξαν σε μία τσαχπίνα πειρατίνα που διανθίστηκε με πινελιές...Καραϊβικής (προσέξτε τον πολύχρωμο παπαγάλο στο χέρι της τον οποίο και βάφτισε, είναι ο Μπέρτσι-όνομα άγνωστης έμπνευσης!). Για την περίσταση έβαλε για πρώτη φορά στη ζωή της χρυσά σκουλαρίκια-κρίκους, περούκα με κατάμαυρα μαλλιά και κατακόκκινο κραγιόν για έξτρα δόση λάμψης! Αγοράσαμε μία απλή, οικονομικότατη στολή αλλά επάνω ράψαμε χρυσές αλυσσίδες, μικρές χρυσές νεκροκεφαλές και άλλα σχετικού κλίματος στολίδια. Είχε μεγάλη επιτυχία η στολή, διέφερε από τις υπόλοιπες παιδικές που ήταν πανομοιότυπες καθώς οι περισσότερες αγοράστηκαν από γνωστά καταστήματα παιχνιδιών και τελικά το κοριτσάκι μου ήταν πολύ χαρούμενο αφού (όπως διαλαλεί παντού) τη στολή τη φτιάξαμε σχεδόν μόνες μας (πληθυντικός ευγενείας διότι η δική της συμβολή ήταν μηδαμινή στο στάδιο της προετοιμασίας!).
Καλά που υπάρχουν και τα παιδάκια για να καταλαβαίνουμε και αυτές τις γιορτές που ως μεγάλοι τείνουμε να παραβλέπουμε.

Δεν έχουν πλάκα τα ακόλουθα, παλιομοδίτικα, αποκριάτικα ποιηματάκια;

Το Γαϊτανάκι

Το τρελό το καρναβάλι

να το μες στους δρόμους πάλι !

Τριγυρίζει χαρωπά

και χαρά παντού σκορπά.

Τι φωνές, τι βουητό, τι κρότοι !

Κολομπίνες και πιερότοι

όλο κέφι τραγουδούν

και χορεύουν και πηδούν.

Κι αρχινά μες στο δρομάκι

το τρελό το Γαϊτανάκι

και βροχή το κομφετί

πέφτει στην τρελή γιορτή.

Αρλεκίνοι, κολομπίνες

ρίξτε, πιάστε σερπαντίνες

κι όλοι στον τρελό χορό

γύρους φέρτε ένα σωρό !

Όλοι στο χορό μπλεχτείτε

και γελάτε και χαρείτε.

Πέστε: «Ζήτω η Αποκριά!

Ζήτω κι η τρελή χαρά!»

Αποκριά

Η Νίνα, ο Φώτης κι ο Τοτός,

φίλοι κι οι τρεις αχώριστοι,

μασκαρευτήκανε προχθές

και γίνηκαν αγνώριστοι.

Φόρεσαν ρούχα παρδαλά,

χάρτινα καπελίνα,

οι δυο πιερότοι γίνηκαν

κι η Νίνα κολομπίνα.

Τι γέλια, τι πανζουρλισμός !

Έχασαν το μυαλό τους,

κι όσοι τους ‘βλέπαν φώναζαν:

Καλώς τους, τους πιερότους ! 

Μα σαν τους είδε κι ο Αζόρ,

από τη μέση εχάθη

και φοβισμένος τρύπωσε

βαθιά σ’ ένα καλάθι !